Τα χέρια μέσα στα λουλούδια ξεσηκώνουν αναθυμιάσεις από τους ήχους της γύρης. Με ακουστική αναδίπλωση, ο κιθαριστικός ηλεκτρισμός πολλαπλασιάζει την off-tempo διάθεση από νανούρισμα σε ψυχοακουστική θεραπεία. Με ενδιάμεσες παραλλαγές στο παιδικό καροτσάκι και τις προεφηβικές εικόνες, η διαδρομή φαντάζει ως προσωπικά εμποτισμένη παράθεση ιδεών. Οι ήχοι της πόλης, ένα αχνό χάος και η αναπροσαρμογή σε παλιότερες post ενθυμήσεις κρατούν την ολική τους πλάση υπό πρίσμα τεμαχισμένο. Για του λόγου το αληθές έρχεται και φεύγει, αλλά πάντα παραμένει σε υδρόγειες περιστροφές. Γιατί είναι τα τραγούδια του ωκεανού, του δάσους, του άγχους, της ηρεμίας, της απόγνωσης. Κάποτε ανέβηκα σε ένα εκκρεμές αλλά μπουρδουκλώθηκα στην πορεία... Φύσηξε ο αέρας, βγήκαν και τα πρώτα μαύρα σύννεφα... Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινήσει η πρώτη βουτιά στις σταγόνες με την ασφαλή καθοδήγηση της dalot. Όταν το αποχαιρετιστήριο λάκτισμα έρχεται στο ξημέρωμα, τότε παράγεται το αγνάντι από τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Στις νυχτερινές του δοξασίες είναι η παγωμένη αίσθηση από τον βορειοευρωπαϊκό κρύο χειμώνα. Η άκρη του αυτιού σου έχει δεχθεί στο παρελθόν παρόμοια ερεθίσματα... Πως σας φαίνονται λίγες πτήσεις στο μελωδικό κενό?
coorecords, 09'
Links:
http://www.myspace.com/dalot
http://www.voicesoundtext.com
No comments:
Post a Comment